Tag Archive for 3d-printen

Review Simplify3D

Simplify3D is een 3d-printclientprogramma dat in tegenstelling tot veel soortgelijke opensourcesoftware niet gratis is. Maar deze commerciële tegenhanger biedt dan ook beduidend meer mogelijkheden dan de gratis alternatieven. Veel functies zijn bovendien in geen enkel ander printerclientprogramma te vinden.

Snel aan de slag
De gemiddelde gebruiker wordt liever niet lastiggevallen met technische instellingen zoals beschikbare poorten, de baud rate, de afmetingen van het printvolume enzovoort. Simplify3D biedt daarom een imposante lijst met 3d-printers waarmee je in een handomdraai dergelijke zaken instelt.
Voor het importeren van een 3d-object ondersteunt de software de bestandsfor- maten STL en OBJ. Het programma biedt de mogelijkheid om een 3d-model automatisch te centreren. Je kunt ook meerdere 3d-objecten importeren en automatisch laten positioneren.

Roteren en zoomen
De gereedschapsbalk van Simplify3D biedt opties om een object te bekijken in boven, voor- en zijaanzicht. Om te roteren of in te zoomen gebruikt u de linker- en rechtermuisknop in combinatie met de toetsen Shift, Alt of Ctrl. Vooral met een trackpad of een drukgevoelig tablet kost dit in het begin wel enige moeite.

Slicen
Een belangrijke stap bij 3d-printen is het slicen van het object. Een gebruiker zonder veel kennis over 3d-printen kiest simpelweg het gewenste filament en de printkwaliteit in de voorkeursinstellingen van Simplify3D. Voor de ervaren gebruiker biedt het programma een geavanceerde modus waarmee het converteren naar g-code tot in de finesse kan worden bepaald. De diverse functies zijn ondergebracht in elf tabbladen die behalve veel vertrouwde instellingen ook talloze unieke opties bevat- ten. Deze instellingen kunt u bewaren als een zogenoemd proces. U kunt meerdere procesinstellingen in één project bewaren en deze aan afzonderlijke 3d-objecten op het printerplateau toewijzen.

60 microns voor gebruikers van Sculpteo

In de wereld van 3d-printen draait het net als bij als bij een ‘gewone’ print om resolutie. Al gaat het bij 3d-printen niet over het aantal ‘dots per inch’ (DPI), maar over de laagdikte. De maateenheid die hiervoor wordt gebruikt is een micron. Waar het bij drukwerk en digitale fotografie belangrijk is dat het aantal DPI zo hoog mogelijk is, wordt het eindresultaat bij 3d-printen juist beter bij een lager getal. De kwaliteit van een uit lagen opgebouwd object is afhankelijk van de laagdikte van het materiaal. Deze laagdikte varieert van 0,3 mm tot 16 microns.

Een micron – ook wel micrometer of mu (µm) genoemd – is een duizendste deel van een millimeter. Ter illustratie: één micrometer heeft bijvoorbeeld de lengte van een rijtje van ongeveer 5000 atomen, of een honderdste deel van de dikte van een vel krantenpapier. Een mensenhaar heeft een gemiddelde dikte van 50 tot 70 microns.

Consumentenprinters
Er zijn inmiddels aardig wat consumentenprinters die printen met een laagdikte van 100 microns (0,1 millimeter). En dan hebt u al best iets goeds in huis. De Felix 3.0, de 3d-printer – die ik zelf gebruik – biedt een minimale laagdikte van 50 microns (0,05 millimeter). Een 3d-printer als de Form1 print zelfs met een laagdikte van 25 microns (0,025 millimeter) en de Ultimaker 2 haalt een minimale laagdikte van 20 microns, oftewel 0,02 millimeter. Dat is echt zeer dun voor een desktop-3d-printer.